ฉันละเลยโภชนาการเพื่อการฟื้นฟู

ฉันละเลยโภชนาการเพื่อการฟื้นฟู เมื่อมองย้อนกลับไป นี่เป็นข้อบกพร่องที่ใหญ่ที่สุดในการเติมน้ำมันของฉัน ฉันไม่เคยวิ่งระยะไกลที่จำเป็นสำหรับการฝึกวิ่งมาราธอน ดังนั้นฉันจึงไม่รู้ว่าจะคาดหวังอะไร หลังจาก การฝึก ซ้อมอันยาวนานของฉัน ฉันไม่หิวเลยจริงๆ ตามความเป็นจริง ท้องของฉันรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เชื่อหรือไม่ว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นกับนักกีฬาหลายคน หลังจากออกกำลังกายอย่างหนัก ร่างกายจะระงับการผลิตฮอร์โมนที่เรียกว่า เกรลิน หรือที่เรียกว่า "ฮอร์โมนความหิว" ผลที่ได้คือขาดความหิวหลังจากทำกิจกรรมหนักๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณไม่ควรกินอะไรเลย โภชนาการเพื่อการฟื้นตัวมีความสำคัญด้วยเหตุผลบางประการ: ฟื้นฟูไกลโคเจน (รูปแบบคาร์โบไฮเดรตที่ร่างกายเก็บไว้) ช่วยในการซ่อมแซมกล้ามเนื้อและช่วยควบคุมความหิว ในช่วง 1-2 ชั่วโมงแรกหลังออกกำลังกาย ร่างกายจะเริ่มรับอาหารเพื่ออำนวยความสะดวกในการสังเคราะห์โปรตีนของกล้ามเนื้อ และการฟื้นตัวนี้จะคงอยู่เป็นเวลา 24 ชั่วโมง การละเลยโภชนาการเพื่อการฟื้นฟูมักจะส่งผลให้เกิดความเหนื่อยล้าและความหิวมากเกินไป นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน แทนที่จะกินภายใน 1-2 ชั่วโมงหลังวิ่ง ฉันรอจนท้องของฉันรู้สึกเป็นปกติและหิวพอที่จะกิน แต่แทนที่จะรู้สึกหิวฉันหิวมาก ท้องของฉันเป็นหลุมลึกและฉันก็กินมากเกินไป ฉันเหนื่อยกับการฝึกซ้อมส่วนใหญ่ด้วย แต่ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องปกติระหว่างการฝึกวิ่งมาราธอน ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าความเหนื่อยล้าอาจเป็นสัญญาณของสารอาหารเพื่อการฟื้นตัวที่ไม่ดี