ทาวน์เฮาส์

รายงานการวิเคราะห์ต้นทุนผลประโยชน์ของระบบสปริงเกอร์ดับเพลิงที่อยู่อาศัยของ NIST ซึ่งเผยแพร่เมื่อเดือนที่แล้ว ตรวจสอบข้อมูลตั้งแต่ปี 2545 ถึง 2548 เพื่อประเมินประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจของระบบสปริงเกลอร์ดับเพลิง "ท่อเปียก" สำหรับที่อยู่อาศัย ประโยชน์ทางเศรษฐกิจเพิ่มเติมจากการติดตั้งระบบสปริงเกลอร์เครือข่ายอเนกประสงค์ (ระบบท่อเปียกที่มีต้นทุนต่ำที่สุดที่มีอยู่) โดยประมาณสำหรับบ้านเดี่ยวสามประเภทที่สร้างขึ้นใหม่ซึ่งติดตั้งเครื่องตรวจจับควันด้วย การศึกษานี้สร้างขึ้นจากการวิเคราะห์ต้นทุนก่อนหน้านี้ที่พัฒนาโดยห้องปฏิบัติการวิจัยด้านอาคารและอัคคีภัยของ NIST¡¯ และนำเสนอการวิเคราะห์ในปัจจุบันเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ของเทคโนโลยีเครื่องดับเพลิงในที่อยู่อาศัย จากข้อมูลของ NIST ค่าใช้จ่ายในปี 2548 สำหรับการเพิ่มระบบสปริงเกลอร์เครือข่ายอเนกประสงค์ให้กับบ้านที่กำลังก่อสร้างอยู่ที่ประมาณ 2,075 ดอลลาร์สำหรับบ้านสไตล์โคโลเนียลขนาด 3,338 ตารางฟุต 1,895 ดอลลาร์สำหรับ ทาวน์เฮาส์ ขนาด 2,257 ตารางฟุต และ 829 ดอลลาร์สำหรับ 1,171 หลัง - บ้านไร่ตารางฟุต อย่างไรก็ตาม เมื่อเกิดไฟไหม้บ้าน ประโยชน์โดยประมาณของระบบหัวกระจายน้ำดับเพลิงในที่อยู่อาศัย ได้แก่ การลดการเสียชีวิตของพลเรือน 100 เปอร์เซ็นต์ และการบาดเจ็บของพลเรือนลดลง 57 เปอร์เซ็นต์ ความเสียหายต่อทรัพย์สินโดยตรงลดลง 32 เปอร์เซ็นต์ (การสูญเสียทรัพย์สินที่ไม่ได้รับการคุ้มครอง โดยประกัน) และค่าทรัพย์สินทางอ้อม (ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับอัคคีภัย เช่น ที่พักอาศัยชั่วคราว การขาดงาน ค่าอาหารพิเศษ ค่าใช้จ่ายทางกฎหมาย ค่าเดินทาง ค่าปรึกษาด้านอารมณ์ และค่าดูแลลูก) บ้านที่มีสายฉีดชำระ นอกจาก เครื่องตรวจจับควันแล้ว หลังจากหักค่าใช้จ่ายในการติดตั้งและถ่วงน้ำหนักผลประโยชน์ตามอัตราต่อรองที่บ้านจะถูกไฟไหม้ นักเศรษฐศาสตร์ของ NIST สรุปว่า กำไรสุทธิจากการติดตั้งระบบสปริงเกลอร์ (ในปี 2548) จะแตกต่างกันระหว่าง 704 ถึง 4,801 ดอลลาร์สำหรับอาณานิคม ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสมมติฐาน - บ้านสไตล์ ระหว่าง $884 ถึง $4,981 สำหรับทาวน์เฮาส์ และระหว่าง $1,950 ถึง $6,048 สำหรับบ้านสไตล์ฟาร์มปศุสัตว์ ตลอดระยะเวลาการศึกษา 30 ปี จากการตรวจสอบในทุกกรณี นักวิจัยพบว่าข้อมูลสนับสนุนการค้นพบว่าระบบหัวกระจายน้ำดับเพลิงสำหรับที่อยู่อาศัยแบบเครือข่ายอเนกประสงค์นั้นประหยัดค่าใช้จ่าย